Een gewone reisdag van Niagara Falls naar Syracuse

Woensdag 27 september 2017

We worden wakker in Niagara Falls en na een goed ontbijt pakken we de Jeep in. Het was een prima hotel voorzien van alle gemakken. Een mooi zwembad en whirlpool en een prima bedden en ontbijt buffet. De jeep start nog steeds de accu is niet leeg maar de nichtenlichten blijven branden. Ik overweeg om bij een Jeep dealer langs te gaan omdat het me nu echt begint te irriteren. Vandaag is het een technische reisdag naar Syracuse waar we gewoon overnachten, Daarom rijden we eerst nog even naar de watervallen om dit nog een keer te bekijken. In 2003 zijn we hier ook geweest met mijn schoonouders dus voor José is het een moment van herkenning en herinnering. Het water valt nog steeds met hetzelfde geweld naar beneden maar het blijft indrukwekkend dat er zoveel water 24/7 blijft stromen.
Hierna rijden we naar de grens van de USA, althans dat proberen we en we komen tot 2 x op hetzelfde punt uit . Dat is niet omdat we een stel dombo’s zijn nee dat komt omdat de bewegwijzering in Canada gewoon naadje is. Godgloeiend wat is dat van een bedenkelijk niveau, het bord richting USA heeft men achter een tuinhek gezet en door de spijlen heen zien we toevallig waar we rechts af moeten. Aangekomen bij de grens wordt er echt niet moeilijk gedaan na wat routine vragen mogen we gewoon de USA inreizen zonder een formuliertje in te moeten vullen. Als vriend Trump dit zou weten werd hij gek. We besluiten om nu binnendoor via binnenwegen naar Syracuse te rijden. Dat is geen verkeerde keuze het is heerlijk rustig en relaxed op de weg en gemoedelijk rijden we naar onze bestemming. Rustig is natuurlijk relatief want de nichtenlichten branden nog steeds en die worden zo heet dat je er een ei op kan bakken maar ze gaan snot verdikke niet uit wat ik ook probeer.
We komen aan bij het hotel wat ook een prima verblijf is. Als we zijn gesetteld pak ik de handleiding er maar eens bij en na veel gezoek vind ik iets over de interieur verlichting. Ik begrijp het nog niet helemaal maar ik heb wel een idee wat ik morgen moet doen.
Voor het diner gaan we naar de Red lobster en het eten is werkelijk voortreffelijk. José en ik komen al vanaf 1990 nar de USA en sinds vorig jaar oktober hebben we pas de Red lobster ontdekt. Nou ja ontdekt, Tom (neef) wilde wel eens iets anders eten en zo zijn we bij de Redlobster terecht gekomen. Normaliter reden wij hier gewoon langs dank aan Tom voor het idee. Voordat we het hotel zijn ingegaan van uit de Red lobster heb ik nog wel een keer gecontroleerd of de nichtenverlichting uit is en dat blijkt zo te zijn. Voldaan gaan we terug (lopend) naar het hotel en vallen als een dood vogeltje in bed en genieten van een goede nachtrust. Morgen richting Lake Placid. De temperatuur is nog steeds boven gemiddeld maar het schijnt morgen koeler te worden. Wij zijn erg benieuwd. Voor nu de groetjes.