Verkenning te voet en de gevolgen hiervan

Vrijdag 22 september 2017, Dat hebben wij weer in Toronto is een hittegolf aan de gang, wij horen dat de zomer nat en koud was en wij komen hiervoor de Indian Summer en hebben rekening gehouden met wat kouder weer. Voor je weet maar nooit toch 2 zomer setjes meegenomen en die komen nu goed van pas. Verder hebben we alleen maar kleding bij ons met vooral lange mouwen en broekspijpen. Dat is wel even een ander verhaal, de Canadese weer mevrouw, die er veel beter uit ziet dan al onze weervrouwen bij elkaar, geeft aan dat het de komende dagen rond de 33 a 34 graden zal zijn met een gevoelstemperatuur van 40 graden. Dat wordt zweten en zwoegen.
De eerste nacht hebben we op de 24e etage doorgebracht met een loeiende airco die zo koud stond afgesteld dat José, die er het dichtste bij lag, direct verkouden is geworden met alle gevolgen van dien. Ik zal jullie de details besparen maar er wordt wel het eea opgehoest in niet al te frisse kleuren. Het bed lag ook niet van je van het en na het lepeltje, lepeltje avontuur zijn we niet echt blij met de kamer. Als we na het douchen naar het plafond kijken in de badkamer besluiten we toch maar even naar de receptie te gaan om te kijken of we een andere kamer kunne krijgen. Er hangt een nogal gevaarlijk uitziende bobbel aan het plafond en ik kan haast de verleiding niet weerstaan om er even in te prikken maar dat doe ik niet omdat dat niet mag van José. Na het ontbijt, all you can eat, voor 60 Canadese dollars in een nogal lawaaierig restaurant toch maar even naar de receptie of er iest anders is voor ons. Wij verblijven in het grootste hotel van Canada met zo’n 1560 kamers kortom een klein dorp.
De receptioniste helpt ons op een prima wijze en we kunnen upgraden naar een betere kamer waarbij het ontbijt inclusief is en separaat geserveerd wordt. We doen dit en vanmiddag rond 15.oo uur kunnen we onze nieuwe kamer betrekken voor de komende 4 dagen/nachten.
Nu is het tijd om te voet Toronto te verkennen, in 2003 waren wij hier ook en in onze herinnering was het een mooie en schone stad. Dat is enigszins veranderd en er zijn veel mensen die op de rand van de afgrond leven. Wij zien heel veel dakloze mensen, oud, jong, man en vrouw het maakt niet uit. Daarnaast is de infra van de wegen ok ernstig toe aan een opknapbeurt. We zijn onderweg en ik heb gekozen voor mijn sportschoenen zonder sokken en dat blijkt aan het eind van de dag de meest domme beslissing van de dag die ik heb genomen maar daar later meer over. We lopen veel en ver en in de tussentijd gaan we ook nog even kijken bij het rolstoel tennis wedstrijden van de Invictus Games die bij het gemeentehuis worden gehouden. We hebben wel onze oranje shirts aan dus we zijn heel herkenbaar als Nederlanders. We ontmoeten weer diverse collega’s die hun bijdrage leveren aan et Nederlandse team. He Nederlandse team doet het goed en Canada wordt afgedroogd met 6 tegen 2. Daarna verder met onze ontdekkingstocht, het is nog steeds bloedheet en ik begin langzaam mijn voeten te voelen. We gaan naar Chinatown, Little Italy en na 4 uur stevig lopen sleep ik mij naar het hotel. Het lopen is meer strompelen geworden voor mij want er zitten intussen 6 grote blaren op mijn voeten 3 stuks rechts en 3 stuks links en allemaal op dezelfde plek. 1 op de kleine teen, die 2 x zo groot is geworden en 2 stuks op de bal van mijn voet (links en rechts). Ik heb met het snot voor de ogen het hotel bereikt en met vanavond nog 1 x mijn schoen aan om te gaan eten. Dat is geen prettig vooruitzicht mar als oud commando van de Genie verbijt ik mij. Pijn is fijn, bloed is goed en jeuk is leuk. Dat schrijft wel lekker op maar de realiteit is toch anders, gloeiende, gloeiende wat heb ik een pijn in mijn poten. Nadat we ons hebben opgefrist gaan we op pad en vooral niet te ver. Ik heb de 6 blaren doorgeprikt en heel even is het dragelijk. Als we weer op onze nieuwe kamer zitten gaan de schoenen en begint het grote rusten. De ge-upgrade kamer is geweldig we zoeken het nog een stukje hoger op we wonen nu op de 25e etage en het uitzicht is fantastisch. Op de 26e etage zit onze eetzaal en op de 27e etage is het zwembad. We zijn dood op en vallen uitgeteld in een heel breed bed. Om elkaar welterusten te wensen n moeten we zowat Appen met elkaar. De 2e hete dag in Toronto is voorbij op naar de 3e dag en de opening van de Invictus Games. Daar gaan we ook te voet naar toe en daar maak ik me wel wat zorgen over maar dat is voor morgen.
Voor nu de groetjes