F-jeugd ijshockey en het Oktoberfest

Zaterdag 30 september 2017
Vandaag geen programma gewoon even rond en om het hotel en we willen met de kabelbaan naar Whiteface mountain en de koffers moeten worden gepakt morgen gaan we richting Stowe op naar het Von Trapp hotel ( van de sound of music). Vannacht heeft het gehageld, ik werd er wakker van en als ik dat tegen José zeg ,zet ze nog net niet haar vinger tegen haar voorhoofd maar ik ken die blik in haar ogen. Ze geloofd er geen pepernoot van en denkt dat ik maar wat roep. Ik ga er maar niet verder op door onder het motto, nooit geen lucht pompen in een band die lek is. Na het ontbijt starten we in het museum van de Olympische Spelen van 1932 en 1980. Dat is hartstikke leuk en als we doorlopen komen we in het ijshockey stadion waar de lokale “oude heren” en partijtje spelen. We lopen no wat rond en zien dat de het ijs gedweild wordt, er gaat dus nog iets gebeuren. Niet lang hierna komen 2 officiële scheidrechters op het ijs en de F jeugd van de lokale ijshockey club en de tegenstander is uit Syracuse (350 km hier vandaan). De F jeugd lijkt wel kwikzilver en koeien die na de winter weer voor het eerst in de wei mogen. Wat een pieren pot en die gastjes zijn ongelofelijk fanatiek. De wedstrijd begint en het is verbazingwekkend en fantastisch wat deze kleine rakkers op het ijs neerzetten . Het amusement gehalte zit op een 8 en ofschoon wij neutraal zijn laten we ons toch meeslepen en zitten als echte supports mee te juichen en te gillen als er een doelpunt val. Dat doen alle vader, moeders, oma’s en opa’s ook. We juichen natuurlijk toch voor de lokale jeugd ofschoon de tegenstander slimmer speelt, behendiger zijn en eigenlijk een maatje te groot zijn voor onze thuisclub. Na 2 x 10 minuten houden we het voor gezien en gaan we richting hotel om met de auto naar Whiteface mountain te gaan.
Waar we even geen rekening mee hebben gehouden is dat vandaag en morgen “Das Oktoberfest” wordt gehouden. Als we bij de parkeerplaats aan komen van de berg vrezen we al het ergste, inderdaad allemaal Amerikaanse meneren en mevrouwen en kinderen gekleed in Lederhose en Dirndel het lijkt wel Beieren. En de Amerikanen vinden het geweldig, 2 dagen lang Sauerkraut mit Eisbein und eins, zwei, drei, saufen. José en ik zitten niet in deze modes dus we gaan in de rij staan voor een kaartje voor de kabelbaan . Maar dat gaat het niet worden, een Amerikaanse Heinrich zegt dat we alleen een gecombineerde kaart kunnen kopen voor “Das Oktoberfest en kabelbaan”.
Jemig de pemig Mozes kriebel daar worden we toch even niet goed van. We slaan het aanbod van Heinrich af en lopen terug naar de auto. Dan maar geen Whiteface mountain, José kijkt nog even op de landkaart en zegt dat we er via een weg ook bij de top van deze berg kunnen komen. Oké dan maar via de weg, wij weten nog niet wat we gaan tegen komen maar we laten ons verrassen. De Jeep wortd in beweging gezet en we zijn weer on the road again. Na 5 Km slaan we links af en de weg begint gelijk te stijgen en op een gegeven moment staat er een bord richting berg. We gaan door en nadat we tol hebben betaald wordt de weg alsmaar steiler, de Jeep heeft daar geen problemen mee ik zelf blijf heel geconcentreerd op de weg kijken, ik heb nu even geen behoefte om naar links of rechts te kijken want gaan hoog met veel steile afgronden. Uiteindelijk komen we aan op het eindpunt en daar waaien we zowat uit ons hemd. Er ligt sneeuw , we zien dit jaar voor het eerst deze witte pracht, althans wat er nog van over is. Hier is vannacht sneeuw gevallen in het dal hagel. We kunnen nog hoger maar dan wel te voet. Ik bekijk even de trap en de hoogte en ik zeg tegen José dat ik mijn portie aan Fikkie geef en niet mee ga. José besluit alleen naar boven te klimmen en na 20 minuten komt ze weer naar beneden. Gebrek aan lucht is debet aan haar besluit, ze is dus nog niet beter, maar ze heeft wel veel foto’s gemaakt. We gaan weer naar beneden en als we aankomen bij het hotel nemen we een hassebassie voordat we gaan eten. Te voet gaan we naar de Black Bear om te gaan eten, als we aankomen staan de mensen in de rij buiten te wachten om naar binnen te kunnen. We hebben gelukkig gereserveerd dus er is een tafeltje voor ons en het smaakt weer voortreffelijk. Daarna naar het hotel om de koffers in te pakken, morgen gaan we op ons gemak naar Stowe. Vandaag niet zo veel nieuws en daarom sluit ik nu af, Gute Nacht und bis Morgen, tja het is immers Oktoberfest.