Goodby Jackson, Bonjour Montreal

Donderdag 5 oktober,
Na een prima nachtrust en een goed ontbijt verlaten we het Agatha Christie hotel in Jackson, vannacht is niemand vermoord dus we hoeven niet te wachten op politie commissaris Poirot.
José die tot nu toe co-pilote heeft gespeeld gaat achter het stuurwiel zitten en we gaan gemoedelijk op weg naar Montreal. Het is een ritje van 450 km en we rijden vandaag voornamelijk over de snelweg. De top van de snelheid is, hou je vast, maximaal 105 Km per uur, dat schiet lekker op. Ik heb nu even de kans om het landschap wat een levend schilderij is op mijn gemak te bekijken. Ik heb al eerder vermeld dat het zowat pijn doet aan je ogen omdat er zoveel te zien is. Het is en blijft overweldigend. Na 5 kwartier binnenweg vanaf het hotel, slaan we rechts af de snelweg op en José geeft aan dat ze geen zin meer heeft om te rijden. T ja dan duurt het even voordat je in de States een parkeerplaats tegen kom maar na enige tijde stopen we en wisselen we van plek. José gaat van de bok en ik neem er op plaats.
Stoel goed, spiegels goed, knopje sportstand goed alles, oké ready voor take off en we gaan weer de snelweg op. Er zit een Amerikaan vanaf de parkeerplaats achter ons en die weet niet wat hem overkomt als het gas er op gaat, in de spiegels wordt hij heel snel heel klein. Ik maak het niet te gek en laat het gas los, de knop gaat van sportstand terug naar automaat en de Jeep komt weer in de relax modes, 105 Km per uur! Ja ik weet het, het is vakantie maar toch, met een 3.2 liter onder motor kap en en 6 traps automaat zou ik wel even op de Deutsche Autobahn willen fahren (rijden).
Bij de grens zit en hele vriendelijke Amerikaanse dame van de douane en in een mum van tijd zijn we de grens over. In zijn algemeenheid zijn de Amerikaanse douane ambtenaren nou niet de lachbekjes van de compagnie eerder een stel machtswellustelingen maar deze dame pertinent niet.
Het zijn nog 150 Km naar Montreal met zo’n 4,7 miljoen inwoners, na Toronto de grootste stad in Canada. Wij weten ons nog van 2003 te herinneren dat het nu niet echt een propere stad is maar ja dat is 14 jaar gelden. We laten ons verrassen en op basis van de vrij gedownloade kaart van Canada, (Jan de Ruiter dank voor de tip) rijden we in 1 keer naar het hotel. Dit is ook weer een geweldige nieuwe ervaring.
We zitten in de Auberge du Vieux-Port, ja dat is nog eens iets anders dan een Van der Valk hotel, het spreekt hier natuurlijk allemaal Frans en ook op de verkeersborden alleen Franse teksten. Anyway we zijn goed aan gekomen en nadat ik de Jeep voor het hotel heb geparkeerd gaan we naar binnen.
Bij de receptie van het hotel start ik met de openings zin,
Je ne parle pas Français mais je parle Anglais (dat is zo ongeveer ik spreek geen Frans maar wel Engels).
Ik overweeg nog even de flauwe grap te maken van,
Je sais pas Français mais les Français ne me connaissent pas (Ik ken Frans maar Frans kent mij niet) maar dat laat ik maar even achterwege.
De mevrouw achter de receptie spreekt prima Engels en de kamer is klaar zodat we de kamer in mogen.
We zitten op de 5e etage in een geweldig mooie kamer met uitzicht op de rivier Saint Lawrence. Nadat we de koffers op de kamer hebben lopen we er even uit en gaan richting binnenstad. We zitten in het oude gedeelte van Montreal en het is hier bijzonder leuk een ongedwongen sfeer met hier en daar straat muzikanten en er zijn veel mensen op straat en op de terrassen, het is nl heerlijk weer. Het valt ons op dat het vooral schoon is in Montreal, althans waar wij nu zitten.
Morgen vertrekken we vanaf het vliegveld om 07.30 uur dus dat wordt vroeg opstaan, om 03,30 uur worden we gewekt en het doel is dat we om 04.00 uur in de auto richting vliegveld gaan. Dat wordt vanavond vroeg naar bed, gelukkig is het weer een heel breed bed en niet zo’n ieniemienie bedje voor een lepeltje, lepeltje variant nacht. Voor nu de groetjes van ons en we gaan ons weer melden vanuit de Sunshine State Florida. O ja, Suzie Wong (José) heeft tot nu toe al mer dan 1500 foto's gemaakt gelukkig zijn het digitale foto's die we niet hoeven laten te ontwikkelen. En ze hoest nog steeds dus ze is nog niet beter.