Snoeien, de tuinman en de laatste TV ophangen
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
12 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Davenport
Woensdag 11 oktober
Als we wakker worden gaan we naar beneden en kleden ons aan, ja zonder dat we hebben gedoucht. We moeten het eea snoeien in de tuin. Blinde Henk is gek van bloemen ook al ziet hij geen hand voor ogen maar planten en bloemetjes moesten er komen. Eerlijk is eerlijk het ziet er best wel fleurig uit want er staat een scala aan planten die nogal divers zijn. De ellende is alleen dat als je iets plant in een gebied wat schurkt tegen het tropische klimaat dan explodeert de flora, zo ook in Davenport, iedere 6 maanden moet de snoeischaar ter hand worden genomen anders overwoekeren de planten de witte muur (die wij niet meer zien). De weerman heeft aangegeven dat het vandaag koeler zou zijn. Welnu het is net zo’n weerprofessor als de collega’s in Nederland, voorspellen is gewoon gokken en dan weet je , Gokken is dokken, gissen is missen en meten is weten.
De koperen ploert doet vandaag (vanmorgen) weer uitstekend zijn best ondanks dat het vroeg is staat de meter nu al op 30 graden. Maar ja we moeten toch aan de slag. En er komt wat snoeiafval tevoorschijn. We denken eerst nog omdat in de defecte Kliko te doen maar dat is een slecht plan en gaat ook niet passen. Gelukkig horen we dat de tuinmannen in de buurt zijn en nadat ik even een vriendelijk tete a tete heb met mij nieuwe Mexicaanse vriendin Juanita mogen we het snoeiafval bij hun op de wagen gooien. Dat stemt de mens gelukkig en er gaan heel veel afvalzakken op de auto. De Mexicaanse man, ik noem hem maar Manolito, die er bij is die staat erbij en kijkt er naar, die begrijpt hier echt helemaal niets van dat een blanke hombre in de tuin zit te wroeten en zelf werkt en ook nog het afval naar de auto komt brengen. Manolito kijkt als een aap in een roestig horloge.
Nee daar is eigenlijk Manolito voor hij is de tuinman, José en ik zitten gewoon in zijn wijk te klussen.
Anyway wij zijn heel blij dat we het bij Manolito mogen dumpen en als ik met een fooitje naar buiten ga wil hij daar niets van weten. Ik ga met mijn geld weer onverrichte zaken terug het huis in en loop naar boven . We hebben nog sleutelhangers met een Hollandsche molen en klompjes.
Dus voor de Manolito, Juanita en Manuela een paar souvenirtjes uit Nederland. Dat willen ze wel aanpakken en zijn zo blij als een kind. De 3 Mexicaanse amigo’s lachen breed uit, zijn zeer verblijdt met de aandacht en de cadeautjes en ik wordt verblind door alle zilveren voortanden die deze three amigo’s in hun mond hebben staan.
We zijn klaar met snoeien en we binden nog het eea op en dan een plons in het water want het zwembad zat als een duiveltje op onze schouder in onze oren te schreeuwen dat het heel fijn is in het water. We doen onze kaplaarzen, lange broek en shirt met lange mouwen uit en hijsen ons in het zwem tenue. We gaan te water, ja zonder te douchen, en it feels like heaven. Dit is zo prettig dat het niet of nauwelijks is uit te leggen.
Maar wacht even vandaag is woensdag dus de mannen van de zwembad komen langs om het schoon te maken. En jawel Sjors en Sjimmie staan in eens voor onze neus, uit met de waterpret want het zwembad moet schoongemaakt worden . En dan weten wij dat er chloor in moet en dat je dan 2 uur niet in het water mag. Dus er ontstaat een soort schimmige SM situatie, je hebt een zwembad, dat is schoongemaakt en er is na de schoonmaak 40 liter chloor in geknikkerd en je mag dan de eerste 2 uur niet het zwembad in met ca. 35 graden buiten temperatuur. Altijd leuk, José pakt het sportief op en gaat aan het zwembad liggen en leest een boekje en wordt automatisch bruin van de zon. Ik kies voor de verkoeling in huis want er moet nog een TV worden opgehangen en dat kan ik toch echt beter dan de Amerikaanse prutsers . Goed meten en voor bereiden en dan komt het goed en het komt goed, de 55 inch uit de woonkamer hangt er fantastisch bij al zeg ik het zelf. Ik geef mezelf een schouderklopje en een applaus. Daar gaan mensen heel veel plezier aan beleven.
Ik zit nu te schrijven en José ligt op een luchtbed zitstoel in het zwembad een boekje te leven . Dit is een Carpe Diem moment in optima forma en mag van ons nog wel even zo door blijven gaan. Maar de realiteit is anders morgen nog 1 dag genieten en vrijdag rond 09.00 uur , lokale tijd, richting vliegveld om terug te vliegen naar Nederland. Zaterdag rond 07.00 uur staan we weer op Schiphol als het goed is. Vanavond na het eten (Spaghetti) nog wel even een extra koffer kopen anders krijgen we het niet mee. O ja voor de bekende onder ons ik heb geen nieuwe schoenen gekocht, ik had er de kracht niet voor. Volgend jaar nieuwe ronden, nieuwe kansen, nieuwe prijzen. Groetjes allemaal tot morgen
Als we wakker worden gaan we naar beneden en kleden ons aan, ja zonder dat we hebben gedoucht. We moeten het eea snoeien in de tuin. Blinde Henk is gek van bloemen ook al ziet hij geen hand voor ogen maar planten en bloemetjes moesten er komen. Eerlijk is eerlijk het ziet er best wel fleurig uit want er staat een scala aan planten die nogal divers zijn. De ellende is alleen dat als je iets plant in een gebied wat schurkt tegen het tropische klimaat dan explodeert de flora, zo ook in Davenport, iedere 6 maanden moet de snoeischaar ter hand worden genomen anders overwoekeren de planten de witte muur (die wij niet meer zien). De weerman heeft aangegeven dat het vandaag koeler zou zijn. Welnu het is net zo’n weerprofessor als de collega’s in Nederland, voorspellen is gewoon gokken en dan weet je , Gokken is dokken, gissen is missen en meten is weten.
De koperen ploert doet vandaag (vanmorgen) weer uitstekend zijn best ondanks dat het vroeg is staat de meter nu al op 30 graden. Maar ja we moeten toch aan de slag. En er komt wat snoeiafval tevoorschijn. We denken eerst nog omdat in de defecte Kliko te doen maar dat is een slecht plan en gaat ook niet passen. Gelukkig horen we dat de tuinmannen in de buurt zijn en nadat ik even een vriendelijk tete a tete heb met mij nieuwe Mexicaanse vriendin Juanita mogen we het snoeiafval bij hun op de wagen gooien. Dat stemt de mens gelukkig en er gaan heel veel afvalzakken op de auto. De Mexicaanse man, ik noem hem maar Manolito, die er bij is die staat erbij en kijkt er naar, die begrijpt hier echt helemaal niets van dat een blanke hombre in de tuin zit te wroeten en zelf werkt en ook nog het afval naar de auto komt brengen. Manolito kijkt als een aap in een roestig horloge.
Nee daar is eigenlijk Manolito voor hij is de tuinman, José en ik zitten gewoon in zijn wijk te klussen.
Anyway wij zijn heel blij dat we het bij Manolito mogen dumpen en als ik met een fooitje naar buiten ga wil hij daar niets van weten. Ik ga met mijn geld weer onverrichte zaken terug het huis in en loop naar boven . We hebben nog sleutelhangers met een Hollandsche molen en klompjes.
Dus voor de Manolito, Juanita en Manuela een paar souvenirtjes uit Nederland. Dat willen ze wel aanpakken en zijn zo blij als een kind. De 3 Mexicaanse amigo’s lachen breed uit, zijn zeer verblijdt met de aandacht en de cadeautjes en ik wordt verblind door alle zilveren voortanden die deze three amigo’s in hun mond hebben staan.
We zijn klaar met snoeien en we binden nog het eea op en dan een plons in het water want het zwembad zat als een duiveltje op onze schouder in onze oren te schreeuwen dat het heel fijn is in het water. We doen onze kaplaarzen, lange broek en shirt met lange mouwen uit en hijsen ons in het zwem tenue. We gaan te water, ja zonder te douchen, en it feels like heaven. Dit is zo prettig dat het niet of nauwelijks is uit te leggen.
Maar wacht even vandaag is woensdag dus de mannen van de zwembad komen langs om het schoon te maken. En jawel Sjors en Sjimmie staan in eens voor onze neus, uit met de waterpret want het zwembad moet schoongemaakt worden . En dan weten wij dat er chloor in moet en dat je dan 2 uur niet in het water mag. Dus er ontstaat een soort schimmige SM situatie, je hebt een zwembad, dat is schoongemaakt en er is na de schoonmaak 40 liter chloor in geknikkerd en je mag dan de eerste 2 uur niet het zwembad in met ca. 35 graden buiten temperatuur. Altijd leuk, José pakt het sportief op en gaat aan het zwembad liggen en leest een boekje en wordt automatisch bruin van de zon. Ik kies voor de verkoeling in huis want er moet nog een TV worden opgehangen en dat kan ik toch echt beter dan de Amerikaanse prutsers . Goed meten en voor bereiden en dan komt het goed en het komt goed, de 55 inch uit de woonkamer hangt er fantastisch bij al zeg ik het zelf. Ik geef mezelf een schouderklopje en een applaus. Daar gaan mensen heel veel plezier aan beleven.
Ik zit nu te schrijven en José ligt op een luchtbed zitstoel in het zwembad een boekje te leven . Dit is een Carpe Diem moment in optima forma en mag van ons nog wel even zo door blijven gaan. Maar de realiteit is anders morgen nog 1 dag genieten en vrijdag rond 09.00 uur , lokale tijd, richting vliegveld om terug te vliegen naar Nederland. Zaterdag rond 07.00 uur staan we weer op Schiphol als het goed is. Vanavond na het eten (Spaghetti) nog wel even een extra koffer kopen anders krijgen we het niet mee. O ja voor de bekende onder ons ik heb geen nieuwe schoenen gekocht, ik had er de kracht niet voor. Volgend jaar nieuwe ronden, nieuwe kansen, nieuwe prijzen. Groetjes allemaal tot morgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
