Ben & Jerry ijsfabriek en Mount Mansfield
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
02 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Stowe
We worden wakker van en piepje van de telefoon van José, en het is lokale tijd 03.30 uur in de nacht. Nu dan maar even een sanitaire stop uitvoeren en toch even kijken op de telefoon wat er aan de hand is. Een idioot heeft in Las Vegas met machinegeweren het vuur geopend op onschuldige concertbezoekers. We zetten de TV aan en ik dacht dat wij in Nederland er wat van konden om binnen een mum van tijd een paar experts bij elkaar te krijgen maar we kunnen nog wat leren van onze American friends.
Het is natuurlijk verschrikkelijk wat daar is gebeurd maar ja iedereen mag volgens artikel 1 van de Amerikaanse grondwet een wapen hebben om zich te verdedigen. De beelden zijn nogal ontnuchterend, indrukwekkender, harder en schokkender dan we in Nederland te zien krijgen.
Na 1 uur TV te hebben gekeken gaan we weer slapen hoe triest het voor de nabestaande ook is, de teller staat nu op 20 doden en meer dan 200 gewonden.
Rond 06.30 uur worden we wakker het ochtend heel mooi in Vermont maar het duiveltje op onze schouders schreeuwt dat er iets verschrikkelijkst is gebeurd in Las Vegas, dus toch maar weer de TV aan. Het dodental loopt op als ook de gewonden, het is heel triest en het blijkt dat 1 debiel dit heeft gedaan.
We zien vanmorgen een hemel blauwe lucht en een zon die schijnt, de temperatuur is laag maar er staat geen wind dus het is heel prettig op dit moment.
We gaan ontbijten en de planning is dat we naar de Ben & Jerry ijsfabriek gaan, in 1980 is het hier begonnen e nu is Ben & Jerry een multinational. Wij persoonlijk zullen nooit dit dure ijs kopen, niet vanwege de prijs maar gewoon vanwege de smaken die ons niet echt aanspreken. Anyway we rijden er heen, bepakt en bezakt met fotocamera’s worden we direct teleur gesteld, er mag niet gefotografeerd worden vanwege bedrijfsspionage . Toch is de rondleiding interessant en na afloop nemen we een ijsje met de smaak van aardbeien. Het is lekker en vooral groot, daar kan en ijsje van Ko Drost (in Hoenderloo) vwb de grote niet tegen aan ofschoon de smaak van het ijsje van Ko toch beter is. Het blijkt wel kassa te zijn, de 2 ijsjes kosten ons $ 12,00. Normaliter ben ik niet zo van een ijsje maar knaag het ijsje nu wel helemaal op. Ik val zowat uit mijn schoenen, dat zijn nog eens prijzen.
Na dit bezoek gaan we naar Mount Mansfield, ik heb geen idee wat me te wachten staat maar mijn Co-pilote zegt dat we daar naar toe moeten. Je moet in de cockpit nooit twijfelen en vertrouwen op wat de ander zegt dus de route wordt in de GSM gezeten we gaan op weg. De rit er naar toe is al bijzonder mooi en als we bij de ingang komen blijkt dat ik $ 31,00 mag aftikken om over een tolweg naar de top van deze berg te mogen rijden. Nu is het begrip weg na 600 meter wel een beetje geromantiseerd. Ik zag al bij het tolhuisje dat als je een 4 x 4 aangedreven auto hebt, het verstandig is om deze faciliteit in te schakelen. Vanaf het eerste verslag heb ik al aangegeven dat ik op vakantie ben en niet zo alert ben om dit soort zaken. Maar het is natuurlijk wel geinig dat ik voor het eerst in mijn leven met een actieve 4 x 4 wiel aangedreven auto een berg op rij. De lol vergaat al snel want de weg is na 600 meter asfalt veranderd in keien, los zand kleine steentjes. Dit in combinatie met steile hellingen, haarspeld bochten en een bijzonder smalle weg is dat voor mij best wel spannend. Ik weet waar mijn grenzen zitten en dit is iets wat ik niet echt leuk vindt. Maar het point of return hebben we al lang achter ons gelaten dus we moeten door. Aan beide zijde van deze onverharde weg zit een gemene diepe greppel en vooral van weg blijven. We komen onderweg wel wat tegenliggers tegen maar het gaat goed, Achter ons zit een normale personenauto en die rijden we binnen de kortste keren zoek, nee het is geen wedstrijd maar daar zie je wel de voordelen van de Jeep met 4 aangedreven wielen is. Intussen zit ik wel na te denken dat ik ook weer naar beneden moet en dat stemt de mens nog niet helemaal gerust, eerst maar naar boven. We komen boven bij het tussenstation aan en het uitzicht is nu al adembenemend mooi. Hier parkeren we de Jeep en gaan te voet verder, ik trek weer de sportschoenen aan, nu wel met sokken, en klauteren de berg verder op. Na een kwartier lopen komen we op het hoogste punt uit. Het uitzicht is hier werkelijk ongelofelijk mooi, dat woord ongelofelijk gebruik ik wel veel merk ik aan mijzelf, maar dit is werkelijk imposant. Ook nu schiet wel even door mijn hoofd hoe kom ik Godsnaam weer beneden maar dat is voor later.
Na 15 minuten lopen José en ik weer terug naar de parkeerplaats naar de auto. De afdaling begint en die verloopt gewoon als gepland in e 4 x 4 stand en niet harder dan 20 km per uur, kortom geen bijzonderheden.
Daarna lopen we nog even door het stadje Stowe en het lijkt wel voorjaar zo prettig schijnt de zon en is de temperatuur. Ik heb even contact gehad met een goede collega hoe zaken er voor staan en dat is verhelderend.
Vannacht nog in het Von Trapp hotel en dan morgen naar Jackson in New Hampshire een ritje van ca. 200 Km.
O ja in het Von Trapp hotel hangen overal waar je komt foto’s van de familie Von Trapp en affiches van de film The sound of Music en dat in alle talen dus in het Duits, Engels Italiaans, Frans en Italiaans, heel bijzonder . Trouwens zijn ze ook allemaal stok oud geworden allemaal 95+ dus geen Deutsche wertarbeit maar Ostenrijkse wertarbeit .
Overigens staat de teller van het bloedbad op 58 doden en meer dan 500 gewonden en de debiel die dit heeft aangericht is dood. In wat voor wereld leven wij vragen wij ons af.
Voor vandaag de groetjes en tot morgen vanuit Stowe.
-
03 Oktober 2017 - 19:47
Willem En Ria:
Geweldig om te beleven en heel fijn om mee te lezen wat jullie allemaal gebeurd en hoe jullie vakantie verloopt.
Goed voortzetting van de reis verder en blijf vooral genieten.
Dag Cees en Jose, tot het volgende verhaal
Groetjes Willem en Ria -
03 Oktober 2017 - 21:28
Ing:
Hoi Cees en José, vers van de pers: jullie krijgen een nieuwe baas!!! De Minister is opgestapt.
Maar dat zal jullie vakantie niet bederven denk ik. Ik heb weer zitten smullen van jullie belevenissen. Even een opmerking: ik heb afgelopen zondag WEL ijs van Co gegeten. Heerlijk!!! Was met Mirjam en Simon na het concert van de Stones meegegaan naar Hoenderloo. En op de terugweg naar huis natuurlijk even een stop bij Co.
Luitjes nog veel plezier tijdens het vervolg van jullie mooie reis.
Groetjes Ing
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley